اما پژوهش‌ها نشان می‌دهند دانش‌آموزانی در مدرسه موفق‌اند که والدینشان آنان را برای مدرسه و یادگیری آماده می‌سازند و خود اهل خواندن، نوشتن، بحث و گفت و گو، تجربه کردن و آموختن هستند.
برای پرورش دانش‌آموز موفق، علاوه بر مدرسه، فضای خانواده نیز باید مساعد باشد و ارتباط موثری بین مدرسه و خانواده برقرار شود. در این یادداشت، بیست راهکار ساده و کارآمد معرفی می‌شود که به شما کمک می‌کنند در پرورش دانش‌آموزان موفق به فرزندان خود و مدرسه یاری رسانید.
۱) درباره تجربه‌های مثبت خود در مدرسه و خاطره‌های خوش آن دوران صحبت کنید. حتی اگر خاطره‌های شما از دوران مدرسه همواره خوشایند نبوده اند، با تأکید کردن بر فرصت‌های مثبتی که مدرسه برای فرزندتان فراهم می‌سازد، به او کمک کنید. به جای این که بگویید «تو امروز باید به مدرسه بروی» می‌توانید بگویید «شما از امروز رفتن به مدرسه را آغاز می کنید.»
۲) از آموزگاران، آموختن و تکلیف منزل به نیکی یاد کنید. نگرش مثبت شما به آموزگاران و مدرسه و برخورد مثبت با تکالیف منزل باعث نگرش مثبت فرزند شما به مدرسه و فعالیت‌های مرتبط با آن می‌شود.
۳) آموختن را ادامه دهید و دانش‌آموز بمانید. کودکان در بسیاری از موارد، والدین خود را الگوی خود قرار می‌دهند. اگر شما با مطالعه یا شرکت در دوره‌های آموزشی به وسعت بخشیدن به دانسته‌های خود ادامه دهید، فرزندتان می‌بیند که شما به آموختن برای شما ارزشمند است.
۴) به چیزهایی که فرزندتان می‌آموزد علاقه نشان دهید. با پرسیدن و فراهم کردن زمینه برای مشارکت کودک در یک گفت و گوی صمیمانه می‌توانید اهمیت یادگیری را به او نشان دهید. البته باز هم نگرش مثبت داشته باشید. به جای آن که بپرسید «امروز در مدرسه چه کار کردی؟» بهتر است بپرسید «امروز چه کارهایی کردی که خیلی دوست داشتی؟»، «چه چیزهایی باعث شد احساس خوبی پیدا کنی؟»، «دوست داری درباره‌ی چه چیزی بیشتر بدانی؟» یا «چه چیزهایی خواندی؟».
۵) اجازه دهید فرزندتان به شما بیاموزد. درس دادن، دوباره آموختن است. برای این که یادگیری فرزندتان را تقویت کنید، به او اجازه دهید مفاهیم جدید را به شما بیاموزد. لازم نیست به او ثابت کنید همه چیز را می‌دانید یا بهتر از او می‌دانید، بلکه بهتر است بگویید «چه جالب! ممکن است بیشتر توضیح دهی؟»
۶) به فرزندتان کمک کنید تا راه‌های بهره‌گیری از آموخته‌هایش را در زندگی روزمره پیدا کند. به نظر می‌رسد هر چه اطلاعات کاربردی‌تر باشند، فرزند شما را به کسب اطلاعات جدید بیشتر تحریک می‌کنند.
۷) در تله نمره گرفتار نشوید. هر چند نمره‌ها برای ارزیابی میزان یادگیری فرزندتان سودمندند، اما هدف اصلی، یادگیری است نه نمره. شرایطی را فراهم نکنید که به رقابت شدید برای کسب نمره منجر شود. به کودکتان بیاموزید که راحت و آسوده باشد و بدون فشار رقابت، از یادگیری لذت ببرد.
۸) نمره‌ها فرزندتان را با دیگران مقایسه نکنید. چنین مقایسه‌هایی در اغلب موارد نتیجه معکوس دارند. بهتر است نمره‌ها فرزندتان را با نمره‌هایی که پیش تر کسب کرده، مقایسه کنید. «فکر می‌کنی چه قدر پیشرفت کرده‌ای؟»، «دوست داری بیشتر پیشرفت کنی؟». «چگونه می‌توانی این کار را انجام دهی؟» و «من چگونه می‌توانم به شما کمک کنم؟»
۹) توقعات خود را از فرزندتان واقعی سازید. کودکتان را تشویق کنید تا بهترین کاری را در مدرسه انجام دهد که می‌تواند. به خاطر داشته باشید که به طور طبیعی کودکان در برخی زمینه‌ها بهتر عمل می‌کنند. به علاوه، به خاطر داشته باشید که کودک شما به خاطر آن چه که هست و نه به خاطر آن چه که انجام می‌دهد، یک مورد خاص است.
۱۰) زمان و مکان مناسب و آرام بخشی را برای انجام تکالیف منزل در نظر بگیرید. بیشتر کودکان در زمان‌های معین و منظم بهتر مطالعه می‌کنند. در این مورد با فرزندتان به توافق برسید. مکان ویژه‌ای برای تکالیف منزل داشته باشید. این مکان می‌تواند یک میز مناسب در گوشه‌ای از اتاق خودتان یا میز آشپزخانه باشد. در این مورد، برنامه‌ی روزانه مشخصی داشته باشید و محیط مساعدی را برای انجام تکالیف فراهم سازید. بدون شک این کار مهم جلوی تلویزیون به انجام نمی‌رسد. البته، بچه‌ها را از برنامه‌های مورد علاقه‌شان محروم نکنید.
۱۱) هنگام انجام تکالیف منزل، فرزندتان را همراهی کنید. تکالیف و برگه‌هایی را که فرزندتان به خانه می‌آورد، مرور کنید و توجه خود را به آن چه که او در حال انجام دادن آن است، نشان دهید. این کار به شما فرصت می‌دهد تا برای انجام کار او را تشویق کنید و با مشکلاتی که ممکن است در این راه با آن‌ها رو به رو شود، آشنا شوید. به علاوه، به او نشان می‌دهید که کارهای مدرسه برای شما ارزشمند است.
۱۲) در انجام تکالیف منزل، نقش مشاور را ایفا کنید و معلم خصوصی نباشید. تکالیف منزل، کار فرزند شماست، نه وظیفه شما. پیشنهاد می‌کنیم آن قدر کنار کودکتان ننشینید که از درستی پاسخ همه‌ی تکالیف مطمئن شوید. اشتباهات تکالیف، راهی است که به معلم فرزند شما می‌آموزد که چه مفاهیمی را باید بیشتر توضیح دهد. در عوض، نقش مشاور را داشته باشید و هر وقت فرزندتان تقاضای کمک کرد، به او کمک کنید.
۱۳) فرزندتان را به مطالعه در منزل ترغیب کنید. خواندن، سنگ بنای یادگیری بیشتر است. هر چه فرزند شما این مهارت اساسی را بیشتر تمرین کند، فعالیت‌های مرتبط با یادگیری را بهتر انجام می‌دهد. برای این که او را به خواندن ترغیب کنید و خواندن را فعالیتی لذت‌بخش بسازید، اجازه دهید آن چه را که دوست دارد، مطالعه کند. کتاب‌های ساده، مجله‌ها و کتاب‌های طنزآمیز را در اختیارش قرار دهید.
البته، بهتر است به جای آن که برایش کتاب بخرید، او را به کتاب‌فروشی یا کتابخانه ببرید تا خودش کتاب‌های مورد علاقه‌اش را انتخاب کند. در این راه فقط او را راهنمایی کنید و حق انتخاب را به خودش واگذارید. از کتابداران کتابخانه‌ها نیز می‌توانید کمک بگیرید.
۱۴) برنامه تربیتی منسجم و پربار و نتیجه‌بخشی را ترتیب دهید. مسئولیت‌پذیری، همکاری و اعتماد به نفس به موفقیت کودک شما در کلاس درس کمک زیادی می‌کنند و شما باید در آموزش آن‌ها به فرزندتان جدی باشید. شاید لازم باشد در این زمینه مطالعه‌ی گسترده‌تری داشته باشید. به کتاب‌هایی که در این زمینه‌ها نوشته شده‌اند مراجعه کنید.
۱۵) از برنامه‌ی انضباطی مدرسه پشتیبانی کنید. یک مدرسه همانند یک خانواده، به برنامه‌ی انضباطی منسجمی نیاز دارد تا فرزندان ما احساس راحتی کنند و بتوانند بیاموزند. اگر فرزندتان در مدرسه دانش‌آموز منضبطی شده است، با ادامه‌ی کار مدرسه در منزل، به او کمک کنید درباره‌ی این تجربه و اهمیت آن بیش‌تر بیاموزد. اگر با برنامه‌ی انضباطی مدرسه مشکل دارید، با مدیر مدرسه تماس بگیرید و پیشنهادهای سازنده‌ی خود را مطرح کنید.
۱۶) گزارش‌های نگران کننده را بررسی کنید. معلمان، مانند والدین و دانش‌آموزان ممکن است اشتباه کنند. هیچ فردی کامل نیست. با وجود این، اگر فرزندتان درباره‌ی کاری با شما صحبت کرد که معلمش انجام داده و برای او ناخوشایند بوده است، محترمانه به سخنانش گوش دهید اما به خاطر داشته باشید ماجرا به آن تلخی که می‌شنوید، نبوده است. وقتی احساسات بچه‌ها جریحه‌دار می‌شود، گاهی مبالغه می‌کنند. اگر چنین وضعی شما را نگران کرد، با معلم فرزندتان تماس بگیرید و به جای اظهار ناراحتی یا خصومت، نگرانی خود را ابراز کنید. با این گونه چالش‌ها با ذهن باز برخورد کنید.
۱۷) علاوه بر طرح مسأله، راه حل نیز پیشنهاد کنید. اگر شما نگران موضوعی هستید یا با مشکلی روبه رو می‌شوید که تصور می کنید به تصحیح نیاز دارد و آن را با معلم فرزندتان هم در میان گذاشته‌اید، برخورد مثبتی داشته باشید و برای حل آن نظر دهید. این شیوه باعث می‌شود شما با معلم نوعی ارتباط مشارکتی و مبتنی بر حل مسأله داشته باشید.
۱۸) در مورد اطلاعات نادرست و شایعه‌ها حساب شده عمل کنید. فرزند شما در مدرسه، اطلاعات سودمندی یاد می‌گیرد. اما ممکن است همراه اطلاعات نادرست و گاهی شایعه‌ها به خانه باز گردد. اگر با چنین مواردی رو به رو شدید، پیش از هر چیز با معلم فرزندتان یا مدیر مدرسه تماس بگیرید. البته، بهتر است به جای تماس تلفنی، با آنان نشست و گفت وگویی داشته باشید.
۱۹) وقتی به مدرسه دعوت می‌شوید، با کمال میل بپذیرید. نشست‌هایی که در مدرسه برگزار می‌شوند، نه تنها اطلاعات مهمی را در اختیار شما قرار می‌دهند بلکه به فرزندتان نشان می‌دهد که شما برای مدرسه و برای آنان ارزش زیادی در نظر دارید. اگر معلم فرزندتان از شما خواست در کلاس درس هم شرکت کنید، بپذیرید.
۲۰) مدرسه را در جریان رویدادهای منزل قرار دهید. وقتی خانواده تحت تأثیر تنش‌هایی مانند بیماری یا طلاق قرار می‌گیرد، بچه‌ها بیشترین تأثیر را می‌پذیرند. به معلم فرزندتان اجازه دهید از این شرایط مطلع شود. او در اغلب موارد می‌تواند به شما کمک کند. به علاوه، وقتی او در جریان قرار می‌گیرد، با آمادگی با تغییرات رفتاری احتمالی فرزندتان روبه رو می‌شود. 

منبع:ویستا
ویرایش وتلخیص:آکاایران

برای دریافت نمونه سوال روی مقطع مورد نظر کلیک کنید

آرامش غدای روح

۱- جلوي گريه خود را نگيريد و گهگاهي گريه كنيد.

2- دست كم روزي 15 دقيقه را در سكوت بگذرانيد و به نيازهاي واقعي خود و نيز چيزهايي كه داريد فكر كنيد. سكوت عصاره‌ي آرامش است، با زور نمي‌توان آن را ايجاد كرد، بايد زماني كه فرا رسيد آن را بپذيريد. دست كم روزي يك ساعت، تنها به اتاقي برويد و در را به روي خود ببنديد.

3- افراد آرام به خود مي‌گويند كه براي تغيير گذشته كاري نمي‌توان كرد، آنگاه از فكر ادامه زندگي لذت مي‌برند.

4- وقتي احساس مي‌كنيد كه سرتان پر از فكرهاي جور و واجور است و جاي خالي در آن نيست، با قدم زدن، آن‌ها را پاك كنيد.

5- اگر نتوانيد كسي را ببخشيد، افكار خشمگين‌تان شما را براي هميشه با اين افراد مرتبط خواهد كرد. شاد كردن ديگران، باعث آرامش مي‌شود.

6- آرامش را از كودكان بياموزيد، ببينيد كه چگونه در همان لحظه‌اي كه هستند، زندگي مي‌كنند و لذت مي‌برند.

7- از همان كه هستيد راضي باشيد، در اين صورت احساس آرامش بيشتري مي‌كنيد.

8- هر چه اكسيژن بيش‌تري به شما برسد، آرام‌تر خواهيد شد، خوب است در محل كار و زندگي خود گياهي نگه داريد.

9- مهم نيست كه با شما مودبانه برخورد كنند يا نه، برخورد مودبانه‌ي شما، باعث ايجاد آرامي و احساس خوبي در شما خواهد شد.

10- سرعت حركت شما با احساستان رابطه‌اي مستقيم دارد، آرام راه برويد و حركات بدن خود را آرام‌تر كنيد، طولي نمي‌كشد كه آرام خواهيد شد. گاهي مي‌توانيد براي رسيدن به آرامش، دراز بكشيد، عضلات خود را شل كنيد و به هيچ چيز فكر نكنيد.

11- با حركات آرام و صحبت كردن شمرده، احساس آرامش را به جمع منتقل كنيد. آيا تا به حال فرد آرامي را ديديد كه با صداي بلند صحبت كند؟

12- با شوخ طبعي به آرامش خود كمك كنيد.

13- راحتي، يكي از عناصر مهم آرامش است، مثل دماي مناسب، صندلي راحت و لباس و كفش راحت هر چند وقت يك بار ساعتتان را باز كنيد و خود را از فشار زمان نجات دهيد.در آوردن كفش‌ها به كاهش فشار عصبي كمك مي‌كند.فشردن يك توپ كوچك، تنش‌هاي عصبي‌اي را كه در انگشتان و دست‌هاي شما متمركز شده‌اند، خالي مي‌كند. لباس‌هاي گشاد و راحت، باعث ايجاد راحتي و احساس آرامش مي‌شود.

14- لحظه‌هاي زيباي زندگيتان را بنويسيد و از آن‌ها عكس و فيلم بگيريد، سپس بيش‌تر وقت‌ها آن‌ها را به ياد آوريد و درباره‌شان فكر كنيد و لذت ببريد.

15- هواي دريا، آب شور و صداي امواج، همگي باعث آرامش مي‌شوند، مسافرت به سواحل دريا را فراموش نكنيد. (پيشنهاد ما به شما سواحل استان گلستان است) تماشاي ماهي‌ها مثل خيره شدن به دريا، در شما ايجاد آرامش مي‌كند، زيرا ماهي‌ها آرام شنا مي‌كنند و آرام تنفس مي‌كنند.

16- آهسته غذا خوردن و جويدن، باعث تجديد قواي فكري و احساس آرامش خواهد شد.

17- براي تأثير بيش‌تر و رسيدن به آرامش، در خود متمركز شويد و آرام نفس بكشيد.

18- تمرين كنيد كه آرام‌تر از حد معمول صحبت كنيد، اين كار خود به خود ضربان قلب و تنفستان را كم مي‌كند و به شما اجازه مي‌دهد، ذهن و فكرتان را از بسياري مسايل پاك كنيد.

19- اگر به عقايد مذهبي و معنوي پايبند باشيد، به يكي از با افتخارترين روش‌هاي رسيدن به آرامش خاطر رسيده‌ايد، آنگاه مي‌توانيد بگوييد، الا بذكر الله تطمئن القلوب. اگر از خدا دور افتاده‌ايد، اكنون وقت آشتي است. داشتن يك تكيه‌گاه معنوي در حد تعادل موجب آرامش مي‌شود.

20- احساسات و مشكلات خود را به ديگران بگوييد و آرامش بيش‌تري احساس كنيد.

حکایت

نکته های جالب و خواندنی که کمتر شنیده اید!

جسارت آغاز، مادر همه افتخارات بشر است !

- یادت باشد: حتی در میانه روی هم زیاده روی نکنی !

- هر آنچه را که بهایی برایش نپرداخته ای ، با ارزش مدان !

- هرگز قانع نباش: ولی شاکر باش !

- فراموش مکن : دروغ هرگز به حقیقت بدل نمی شود حتی اگر جامه حریر بپوشد !

- فراموش مکن : برای رسیدن به هدف باید از مرز خستگی گذشت ، باید قوی تر از توان خود بود !

- از یاد مبر : عوام از گناه توبه می کنند و خواص از غفلت !

- انسانهای بزرگ دو دل دارند:

1- دلی که درد می کشد و پنهان است !

2- دلی که می خندد و آشکار است !

- از راههایی مروید که روندگان آن بسیاراند!

از راههایی بروید که روندگان آن کم اند !

- به یاد بسپار: اگر می خواهید کوهها را جابجا کنید، ابتدا باید جابجا کردن کلوخها را یاد بگیرید !

- به خاطر داشته باش: هرگز ناامید مشو! اغلب از میان یک دسته کلید، این آخرین کلید است که قفل را می گشاید!

اگر تنهاترین تنهاها شوم باز خدا هست؛ او جانشین همه نداشتن هاست.

نفرین ها و آفرین ها بی ثمر است. اگر تمامی خلق گرگ های هار شوند ،

و از آسمان هول و کینه بر سرم بارد، تو مهربان آسیب ناپذیر من هستی،

ای پناهگاه ابدی، تو می توانی جانشین همه بی پناهیها شوی! امید است پیوسته در پناه او باشید؛ آمین!

چند توصيه مهم:
1- حداكثر زماني كه افراد ميتوانند فكر خود را بر روي موضوعي متمركز كنند بيش از 30 دقيقه نيست ، يعني بايد سعي شود حدود 30 دقيقه بر روي يك مطلب تمركز نمود و يا مطالعه داشت و حدود 10 الي 15 دقيقه استراحت نمود و مجددا با همين روال شروع به مطالعه كرد.
2- پيش از مطالعه از صرف غذاهاي چرب و سنگين خودداري كنيد و سپس چند ساعت پس از صرف غذا مطالعه نماييد چون پس از صرف غذاي سنگين ، بيشتر جريان خون متوجه دستگاه گوارش ميشود تا به هضم و جذب غذا كمك كند و لذا خونرساني به مغز كاهش مي يابد و از قدرت تفكر و تمركز كاسته ميشود . همچنين غذاهاي آردي مثل نان ، و قندي قدرت ادراك و تمركز را كم ميكند و نوشابه هاي گازدار هم همينطور هستند.
3- ذهن آدمي باهوش است ، اگر يادداشت برداريد مطالب را به سرعت حفظ و به آساني به ياد مي آورد و نيز همزمان نميتوانيد هم مطلبي را بنويسيد و هم گوش دهيد ؛ پس حين مطالعه لطفا يادداشت برداري نماييد.